Waarom onze autistische zoon het gezinsleven verrijkt…

Mijn Top 5 vol positiviteit van ons leven met autisme
Dit blog staat ook op de professionele en verrijkende site Koekie Autisme Begeleiding van Jonneke.

Onze prachtige 8-jarige zoon is met zijn diagnose ASS de spil van ons gezin. Zijn mooie zusje van 6 jaar is in alles het tegenovergestelde van haar broer. Ik herken me in haar gedrag en gevoelens waardoor we veel met elkaar delen. Mijn man Dennis identificeert zich juist met onze zoon en ziet veel overeenkomsten terugkijkend naar zijn eigen jeugd. Op deze manier hebben wij een evenwicht in ons gezinsleven, dat helpt om het autisme van onze zoon te stroomlijnen.

Op plek 1 staat de structuur. Onze zoon gedijt het beste bij een wekelijks terugkerende structuur waarin school, ontspanning, spelen, sporten, eten en dagelijkse verzorging elkaar afwisselen. Wij hebben deze structuur gegoten in een familiekalender met daaronder een weekplanning speciaal voor hem. Op de dagen dat ik hem thuisonderwijs geef, werken we ook nog met een dagschema. Zo’n overzicht van de dag heeft mijn zoon ook in de weekenden en vakanties nodig zodat hij weet welke activiteiten op het programma staan. We maken dan altijd in overleg met hem een afwisseling in online bezig zijn en fysiek met andere gezinsleden activiteiten ondernemen.

De 2e plaats is voor de eerlijkheid die onze zoon in zich heeft. ‘What you see, is what you get.’ Liegen kan hij eigenlijk niet of nauwelijks. Toch wil hij dit wel graag onder de knie krijgen en het is dan vertederend om te zien hoe hij probeert grapjes te maken of de waarheid te verdraaien. Daarnaast is hij een open boek. Ik kan precies aan zijn gezicht en houding aflezen hoe hij zich voelt. Ik zie ook dat hij geen keuze heeft om deze eerlijkheid te laten zien. Het is geen masker dat hij kan op- of afzetten, maar een staat van zijn. Ik vind dat erg mooi en ontroerend om te ervaren.

Op plek nummer 3 staat zijn grote hoeveelheid kennis over bepaalde onderwerpen. Dit levert vaak prachtige monologen op die ik soms ademloos kan volgen. Mijn zoon herkent bijvoorbeeld alle landen van Europa aan hun vorm, heeft de hele wereld van Minecraft ontdekt (zowel digitaal als via het bordspel), weet veel over de planeten of natuurverschijnselen (zoals het weer) en is autodidact op het gebied van vele online spelletjes of onderwerpen. Ik ben vaak onder de indruk van de hoeveelheid kennis die hij kan vergaren over alles wat hem interesseert. Daarnaast gebruik ik deze interesses ook als ingang om met hem te communiceren en af en toe wat te oefenen met het herkennen van zijn gevoelens.

Op plek 4 heb ik zijn oog voor detail gezet. Het gebeurt regelmatig dat onze zoon dieren of voorwerpen ziet waar ik totaal overheen had gekeken. Ook tijdens opdrachten voor school of in een activiteiten boek, verrast hij me vaak met een haarscherpe observatie. Het fascineert mij dan hoeveel details hij opmerkt en we kunnen samen volop genieten van zoekboeken waarbij hij mij regelmatig kijktips geeft.

En tenslotte staat op de 5e plek zijn kwetsbaarheid, die zich uit in een zachtaardig, rustig en vriendelijk jongetje. Dit vind ik echt een opvallende eigenschap in het karakter van onze zoon. Door mijn beroep als museumdocent zie ik veel verschillende kinderen en het is maar zelden dat ik zo’n zachtaardig kind ontmoet als onze zoon. Veel mensen benoemen deze eigenschap als verlegen of teruggetrokken maar ik zie juist een rustig, bedachtzaam en vriendelijk kind. Zo ook in onze zoon. Dit geeft rust en liefde in ons gezin.

 

De keerzijde van de medaille…

Natuurlijk zit er aan al deze positiviteit ook een andere kant. Zoals alles in het leven heeft ook autisme in het gezinsleven een aantal pittige uitdagingen, vooral zichtbaar in het gedrag van onze zoon. Ik denk dan bijvoorbeeld aan het gebrek aan spontaniteit, moeite met emoties herkennen, snel overprikkeld zijn, agressief of juist apathisch gedrag vertonen als de dag anders verloopt dan vooraf bedacht en de grote moeite met het onderhouden van sociale contacten. Al deze uitdagingen zijn dagelijks in meer of mindere mate aanwezig in ons gezinsleven.

Doneer aan het fiets avontuur van de NVA!!!

500 km voor autisme

Dat je het Autisme Avontuur op veel verschillende manier kunt invullen, blijkt ook uit deze geplande fietstocht voor autisme.
De tocht wordt met behulp van Impact Adventures, georganiseerd door de NVA: de Nederlandse Vereniging Autisme. Zij streven, net als Op Autisme Avontuur, naar een maatschappij waarin mensen met autisme optimaal geïntegreerd, geaccepteerd en zelfredzaam zijn. Patrick, een vader die we ontmoet hebben bij de support groep van de GGZ , fietst 500 kilometer voor meer zichtbaarheid en begrip voor autisme.

Lees hieronder hoe het sponsoren van deze tocht werk, of: misschien fiets jij wel mee van 1 tot en met 4 april??!!!

https://www.impactadventures.nl/500km-voor-autisme

https://www.impactadventures.nl/patrick-de-beer-500km-voor-autisme

Welkom bij Op Autisme Avontuur!

Wat leuk dat jij mijn eerste blog van Op Autisme Avontuur leest!

In dit eerste blog zal ik aandacht besteden aan de keuze voor het aangaan van een autisme avontuur. Want in de basis is het natuurlijk altijd een keuze om zo’n avontuur aan te gaan. Je kunt namelijk ook besluiten om er niet aan te beginnen en bijvoorbeeld geen diagnose te laten stellen. In ons gezin (zie ook Over mij op deze website) is dit alles een heel geleidelijk proces geweest. Tijdens de eerste levensjaren van onze oudste, zijn mij wel bepaalde dingen aan zijn gedrag opgevallen, zoals een verstoord slaapritme, snel huilen bij verandering, vast willen houden aan een duidelijke dagindeling. Maar er gingen pas echt lichtjes bij mij branden na de komst van zijn kleine zusje. Haar ontwikkeling was van begin af aan zo duidelijk anders, dat ik ergens diep in mij al ging voelen dat hij in zijn kern dus ook echt anders was. Dit werd gesterkt door signalen die wij via het kinderdagverblijf te horen kregen. Zo deed hij nooit echt mee met groepsactiviteiten, maar stond hij altijd van een afstandje te kijken naar wat de andere kinderen deden. Ook begreep ik wel van vriendinnen dat de ontwikkeling van hun kinderen duidelijk anders verliep dan die van onze zoon. Totdat hij naar school ging hebben wij behoorlijk geworsteld met bepaald gedrag van onze jongen. Zo was het bijvoorbeeld altijd een probleem om hem in beweging te krijgen naar een andere activiteit, om zijn sokken en schoenen aan te krijgen of om op drukke feestjes met veel mensen plezier te hebben. In zijn kleuterjaren ontwikkelde hij zich tot een stille, rustige jongen, die altijd huilde bij het afscheid nemen en vooral veel werkjes aan tafel deed waarbij hij niet hoefde samen te werken met anderen. Thuis huilde hij veel, was erg moe en had grote moeite met veranderingen of te veel prikkels. Toen hij in zijn derde kleuterjaar zat hebben we hem daarom laten testen bij de GGZ. En in 2018 kwam de psycholoog na een uitgebreid onderzoek met een overduidelijke diagnose ASS…. ze vertelde ons zelfs dat ze zelden zo’n duidelijk geval van autisme zagen…

Dan heb je dus een diagnose en sta je, naar mijn gevoel, op een splitsing. Gaan we kiezen voor het autisme avontuur? Of willen we dit kind niet belasten met een diagnose en kijken we gewoon ‘naar het kind zelf’. Voor mij was het direct duidelijk dat het aangaan van het autisme avontuur het beste bij ons past. Mijn man heeft de diagnose eerst niet zo kunnen bevatten en heeft altijd gezegd: ‘Diagnose of niet, hij blijft gewoon onze zoon’. Ik begrijp beide kanten erg goed en vanuit mijn karakter heb ik voor deze twee wegen die je kunt bewandelen veel respect.

Bij Op Autisme Avontuur kies ik er volledig voor om het autisme in ons gezin te omarmen en om volledig open te zijn naar onszelf én naar de buitenwereld. Ik steek niet onder stoelen of banken dat ik een autistische zoon heb en wij in ons gezin ‘op de auti-matische’ piloot alle aanvliegen. Deze blogs zullen daarom ook steeds gaan over onderwerpen die spelen binnen ons gezin. En ik denk dat het herkenning, geruststelling en opluchting zal geven aan al die andere gezinnen die er zijn waar ook een Autisme Avontuur aangegaan wordt.

Wees daarom geen vreemde bij Op Autisme Avontuur en kom nog eens terug om te lezen, te delen, het avontuur aan te gaan…