Opnieuw een blog over in balans zijn en blijven. Balans is naar mijn idee het sleutelwoord in het avontuur dat autisme heet. En die balans dreigt elke dag weer verstoord te raken, wat zorgt dat ik vaak uitgeput ben aan het einde van de dag. Vooral in of na vakantietijd, maar natuurlijk helemaal in deze uitzonderlijke situatie waarin Covid-19 ons dagelijks leven in war schopt.
Op momenten dat het bij ons in het gezin misgaat, heeft dat altijd te maken met een disbalans. Op wat voor gebied dan ook: school, thuis of in de vrije tijd. Ik denk dan ook vaak aan een uitspraak van Peter Vermeulen (werkzaam bij Autisme Centraal, zie ook de website tips ). Hij schrijft:
~ Autisme is absoluut denken in een relatieve wereld ~
Deze uitspraak helpt mij altijd weer om me te verplaatsen in onze zoon. Want mijn ervaring leert dat er vaak kortsluiting ontstaat als er absoluut nagedacht wordt, terwijl de wereld om ons heen altijd relatief is en daar uit volgend veranderend blijkt te werken. Op momenten dat ik niet snap waarom hij zo intens /anders reageert, denk ik aan deze uitspraak, zoek vervolgens uit wat hij gedacht heeft en hoe onze relatieve wereld daar weer eens een stokje voor heeft gestoken in zijn hoofd. Een klein voorbeeld om dit te illustreren… onze zoon gaat (buiten de Corona periode) iedere zaterdag om 11:00 uur naar judo. Dit gebeurt altijd in de auto met zijn vader. Kleine zus mag sinds kort paardrijden. Ook op zaterdagochtend om 11:00 uur. Ik had zoonlief voorbereid dat hij vanaf nu met mama naar judo zou gaan. Die zaterdag gaat papa met kleine zus in de auto naar paardrijles. Ik zet mijn fiets buiten en zeg tegen mijn zoon dat we nu op de fiets naar judo gaan. Hij is verontwaardigd en kort boos: “Mam, je had niet gezegd dat we op de fiets gingen en naar judo gaan doe ik ALTIJD met de auto… ” Een voorbeeld van absoluut denken in een relatieve wereld!
Bij ons in het gezin blijven we in balans door de structuur die bij het naar school gaan hoort zoveel mogelijk bewaren, want daar reageert onze zoon het beste op. In vakantieperiodes maak ik bijvoorbeeld een schema (zie uitleg bij Raad en daad, onderdeel Gedrag) met daarin ook regelmatig opdrachten voor de vakantieschool. Er zijn mensen die daarop zeggen dat zij het zielig vinden dat onze zoon ook in de vakanties aan school werkt. Maar dan zeg ik dat het juist zielig is als hij niet aan zijn school mag werken, want daar wordt hij onrustig en ongelukkig van en raakt ons gezin uit balans.
In deze Corona periode, waarin het hele dagelijks leven voor iedereen ter wereld ontwricht is, hebben wij in ons gezin veel baat bij de vaste structuur die we altijd al gebruiken. Deze structuur maken we zichtbaar met pictogrammen op een weekplanning en een dagritme met overzicht van de taken die dag. Ik voeg nu al het schoolwerk toe aan ons weekschema en hier doen beide kinderen het prima op. Kleine zus mist alleen wel heel erg de sociale contacten van school. Gelukkig kan ze af en toe langs bij een vriendinnetje of mag ze logeren bij opa en oma.
Ik wens iedereen dan ook veel kracht toe in deze moeilijke tijden en hoop dat deze blogpost het iets kan verlichten. Hou vol en (her)vind de balans, samen met elkaar!
